Samenvatting
Er zijn vijf episodes in het boek
Episode 1
In januari 1945 wordt Fake ploeg doodgeschoten door Korteweg en voor het huis van de familie Steenwijk geplaatst. Ze worden opgepakt de ouders worden geëxecuteerd en Anton(de zoon)Wordt opgesloten.
Episode 2
In 1952 gaat Anton naar een feestje in Haarlem waar op bezoek gaat bij mevr. Beumer zijn oude overbuurvrouw. Na afloop wil hij nooit meer in Haarlem komen.
Episode 3
Als Anton door toeval de zoon van Fake Ploeg(Fake Jr.) tegenkomt, Nodigt Anton hem uit om een praatje te maken. Dit eindigt in een ruzie waarna Fake Jr. wegrent.
Episode 4
Tijdens een begrafenis komt Anton erachter met wie hij in episode 1 wordt opgesloten.
Episode 5
Door toeval komt Anton ook Karin Korteweg tegen die hem uitlegt waarom zij het lichaam van Ploeg voor hun huis had geplaatst. En dat haar vader in 1948 zelfmoord had gepleegd nadat ze uit angst voor wraak naar Nieuw-Zeeland waren geëmigreerd.
Kaft
Stijl
Harry Mulisch heeft een simpele stijl, waardoor het boek makkelijk wegleest. De zinnen zijn niet te lang en niet veel moeilijke woorden. Ik vind dit fijn omdat je hierdoor snel door het boek komt, en niet op lange zinnen blijft haken zodat de spanning van het boek beter tot zijn recht komt.
Beste Anton Steenwijk
Na het lezen van het boek de aanslag had ik een aantal vragen voor u bedacht. Neemt u de familie Korteweg nog kwalijk of heeft u het geaccepteerd? Heeft u persoonlijk nog een schuldgevoel over de dood van meneer Korteweg, Of was dit zijn eigen schuld? Heeft u nog een trauma overgehouden aan hagedissen, of een trauma in het algemeen? Hoe toevallig is het dat u mensen zoals Karin Korteweg tegenkomt? Of bent u haar ook een beetje gaan zoeken? Na het einde van het boek had ik het gevoel dat u veel ongeluk heeft gehad, heeft u dit ook zelf zo beleefd of ziet u dit anders? Vindt u het niet ook raar dat meneer Korteweg zijn hagedissen naderhand puur door zijn schuldgevoel heeft vermoord, voelt u zich nu alsof uw ouders voor niks zijn vermoord? Ik wil u bij voorhand bedanken voor het lezen van deze brief.
Met vriendelijke groet,
Stijn Matla
Beste Stijn Matla
Ten eerste bedankt voor de brief, Ik heb op mijn oude dag niet zoveel te doen dus dit houdt mij bezig. Ik zal al vragen zo goed mogelijk proberen te beantwoorden. Ik neem de familie Korteweg natuurlijk wat kwalijk maar ik heb het geaccepteerd. Ik heb geen schuldgevoel over zijn dood, Hij heeft de situatie zo voor zichzelf gemaakt dat hij het niet meer hield dus ja. Ja ik wel een bloedhekel gekregen aan hagedissen maar ik geen trauma’s hier aan overgehouden. Ik niets van deze nadat ik was weggegaan uit Haarlem en Internet was er niet dus het was puur toeval. Ik zie het zelf niet als of ik veel ongeluk heb gehad, Ik vind dat ik geluk heb gehad dat het allemaal zo liep dat ik eigenlijk niks ernstigs heb hoeven zien. Ik schrok hier van toen ik het hoorde, want als je je hagedissen boven je buren zet dan vindt ik het raar dat je ze later om het leven brengt, en ik vind sowieso dat mijn ouders voor niks zijn vermoord. Ik vond het een eer om deze brief te schrijven.
Met vriendelijke groet,
Anton Steenwijk